Přeskočit na obsah
ÚVOD
BLOG
FOTOGALERIE
VIDEO
MAPY
AKTUÁLNÍ POLOHA
NAŠE LOĎ
O NÁS
Přepínání nabídky
23-09 Curacao
2023-09-15
2023-09-16
Loading Images
Slunce tak pálí, že už ani nestahujeme střechu na přepluvby.
První z Curacaa vidíme stolovou horu.
Těžní věž je umístěna u luxusního resortu Santa Barbara. Asi připomínka, že existuje i práce.
Hlavní město Willemstad má cestou do mariny dva mosty. Jeden je plovoucí a pro lodě se odsouvá a druhý má podpluvnou výšku 55m.
Vliv Holanďanů je patrný na první pohled.
Je odpoledne všedního dne a nábřeží je docela plné.
Most Královny Emmy je na plovácích.
Plovoucí most nám obsluha jen pootevřela a jak jsme proplouvali, hned se most dal opět do pohybu.
Queen Emma Bridge zavřený po našem proplutí.
Pod most Královny Juliany jsme se vešli s rezervou 39m.
Pátek odpoledne a tak vysílačku v marině nikdo nebral a když jsem se dovolal na telefon, řekli mi, že místa je přece dost a ať si nějaké vyberu.
Jdeme se přihlásit na recepci, dost jsme je tím překvapili a za trest jsme vyplňovali dvoustránkový dotazník. Recepční mezitím s marinery slavili víkend rumem s Colou.
V noci nás napadla asi krysa.
Podezdření padlo i na nějakého ptáka a poté co jsem na molu potkal leguána, padlo i na něj.
Druhý den jsme se vybavili k nelítostnému boji s nočním vetřelcem. Koupili jsme tekutou kočku.
Kočku jsme použili na sebe a přišlo nám surové použít mechanickou pastičku, i když Olda nás inspiroval vzkazem: Lovu zdar, kryse zmar!
Nakonec to odnesli jen mravenci, kteří s námi plují již z Grenady. Pořídili jsme jim domeček, ale moc si ho nevšímají.
Ráno jsme objevili nového pomocníka v boj s moskyty.
Gekonek je sice mladý, ale ten minulý s námi plul z Guadeloupe až na Grenadu a než nás opustil zdvojnásobil svůj rozměr.
Při hledání imigrační policie nás navigace zavedla do místa, kde žijí jen místní.
Dle Googlové mapy zde má mít sídlo policie. Místní nás začal zpovídat co tam děláme a po informaci o Goggle bylo vše OK a zavedl nás do vedlejší ulice, kde imigrační policajti opravdu přebývají.
Oba břehy zálivu spojují nejen mosty, ale i přívoz.
Jarka před Koningin Julianabrug.
Na celnici jsme dorazili v sobotu kolem poledního a nezbylo než celníky telefonicky vyprudit z nějaké restaurace. Vzali to statečně a razítka nám nakonec dali.
Celnice, před kterou jsme místo avizovaných 5 minut čekali 45 minut.
Mostů má Willemstad opravdu hodně a všechny lze proplout lodí.
Náměstí s ptačími muzikanty.
Budovy zde nejsou nudné.
Papoušci jsou zde oblíbeným národním ptákem.
I boční ulice mají nově opravené fasády.
Hlavní náměstí je právě v rekonstrukci.
Ulice umělců.
U vstupu do národního parku opět nacházíme kostru velryby.
Chrstoffel National Park.
Park vznikl spojením tří bývalých plantáží.
Kaktusy jsou zásobníky vody v období sucha.
Všechna vegetace se brání, zdejší trny jsou opravdu nekompromisní a chybu neodpustí.
Dostat se na zelené není jednoduché.
Stromy svými kmeny připomínají výstavu Body, kde byli lidi stažení z kůže.
Najdou se i pláže vklíněné mezi ostrými útesy.
Pichlavá cesta.
Vyrazili jsme do jeskyní. Varovali, že máme dávat pozor na vosy a Jarku jedna opravdu dostala, i když otok za moc nestál.
V jeskyni žijí netopýři a vosy.
Poté co jsme objevili vosí hnízda, přestali jsme pátrat po netopýrech. Jeden netopýr prý pochytá 600 moskytů za hodinu, na lodi by se hodil, ale měl by za minutu hlad.
Jarka trvala na uměleckém záběru a tak vzniklo toto Boží osvícení.
Z nějakého důvodu si zde šneci oblíbili stromy.
Z tohoto místa mládež skákala do moře. Někteří dokonce i s kamerou.
Čtvrť Otrobanda.
Vnitřek pevnosti je vyplněn restauracemi a obchody pro turisty.
Handelskade je historické nábřeží s pestrými koloniálními budovami.
Na plovoucím mostě Královny Emmy.
Vpravo je budka, z které je ovládán pohyb mostu.
Curacao je hrdé na nábřeží ve Willemstadu a tak se dostalo i na registrační značky.
Na návštěvu světově proslulé likérky jsme museli.
Současná produkce.
Ochutnali jsme jahodové, kávové a rumové. Zvítězilo kávové Curacao.
Pestrost je zde úžasná.
I z odpadu se dá vytvořit hezká ryba.
Šli jsme jen na kávu se zmrzlinou, ale zvrhl se to ve Fish and Chips.
Na nábřeží je známá tržnice, kam dříve připlouvali trhovci z nedaleké Venezuely. Dnes je zde jen pár lodí.
Church of Saint Willibrordus.
Zaujala nás plechová střecha.
Zdá se, že farář je příznivcem tvrdší muziky.
Hrobky jsou zde vpravdě luxusní.
U Daabooi beach se nachází Republika potápěčů.
Stačí krmítko a o zábavu je postaráno.
Pelikáni se na naše šnorchlování dívali krajně podezřívavě, ale nakonec své zobáky na nás nepoužili.
Daabooi beach je písek a korálové reefy.
Návštěvu mořského parku jsme si nemohli nechat ujít, zvláště, když je hned vedle Willemstadu.
Kanic je v přírodě teritoriální a od své skrýše se nevydává daleko, ale malé akvárko je přeci jen pro něj dost stresující.
Konečně vidíme žraloky!
Žraloci citrónoví měli přes dva metry a pohybovali se opravdu důstojně. Rozhodně by nemělo cenu zkoušet jim uplavat a to ani kraulem.
V mořském výběhu mají zábrany proti úniku a o ty si brousí ploutve.
Nejzajímavější atrakcí v parku byla loď s okny pod vodou.
Sklopné sedačky a popis ryb, které krouží kolem a k tomu chladí klimatizace.
Testovali jsme, kdo má dravější profil.
Tarpan vyhrál, jedná se o příšerně rychlou a bojovnou rybu, která dorůstá až 2m.
Pelikán ví, kdy se krmí žraloci a přiletěl jen o půl hodiny předem.
Chvilku před krmením věnoval čištění peří a nás si vůbec nevšímal. Vzhledem k velikosti zobáku se Jarka ani nepokusila ho pohladit.
Delfíni se připravovali na představení a s cvičiteli na sebe pohvizdovali.
Před odplutím jsme opět přistihli leguána na molu.
Tentokrát se mu nechtělo skočit do vody a začal nám vyhrožovat.
Těžko si představit, že by se v noci vydával za krysu a loupil nám v lodi. Vzhledem ke zkušenostem, sahajícím až k prehistorii, musí být dost chytrý, aby přežil dodnes.
ÚVOD
BLOG
FOTOGALERIE
VIDEO
MAPY
AKTUÁLNÍ POLOHA
NAŠE LOĎ
O NÁS